Friday, December 22, 2006

ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΛΗ

Mια κίνηση απλή και το γρανάζι δειλά γυρνάει προκαλώντας πόνο σε μια σκουριασμένη μηχανή...
Μια κίνηση απλή...ίσως ένα νεύμα, ένα χαμόγελο...και ο ουρανός σκοτεινιάζει ανδρειώνοντας το αρνητικό.
Μια κίνηση απλή...ίσως ένα χέρι υψωμένο ή πάλι σφιγμένο σε γροθιά...και το ηφαίστειο ξερνάει τη λάβα του πάνω στις μεγαλόπρεπες στήλες ενός ανόητου πολιτισμού.
Μια κίνηση απλή...ίσως ένα χάδι, μια αγκαλιά...και οι πόρνες κοκκινίζουν από ντροπή.
Μια κίνηση απλή...μπορεί δικιά μου, μπορεί δικιά σου...κι εκείνοι θερίζουν τους κεραυνούς και τις φωτιές μας.
Μια κίνηση απλή...και οι βωμοί των άθλιων θεών τους καταρρέουν ελευθερώνοντας τον ουρανό μας.
Μια κίνηση απλή...και ο βάλτος γίνεται ερίζω, η νεκρική σιωπή ουρλιαχτό.
Μια κίνηση απλή...ίσως ένα βλέμμα που ορθώνεται πιο ψηλά από το γκρίζο και ενώνεται με την ήρεμη δύναμη του χάους.
Μια κίνηση απλή...κι εκείνοι ζαρώνουν από το φόβο τους.
Ένας ήχος απλός...το κλικ ενός αναπτήρα που δίνει λάμψη στην όμορφη δυναμίτιδά μας...

5 comments:

Anonymous said...

Η ΟΜΟΡΦΗ ΔΥΝΑΜΙΤΙΔΑ ΜΑΣ...ΙΣΩΣ ΣΕ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΙΧΟΥ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΥΦΛΕΚΤΗΣ ΥΛΗΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΝΟΣ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.ΕΧΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ ΜΙΚΡΗ..
Δ.

Anonymous said...

πολύ δεκαετία '80. δεν το λέω αρνητικά.εμείς που τη ζήσαμε μας φέρνει πολλές εικόνες και πολλές μουσικές. αν είσαι η γνωστή δέσποινα, θα μάθω περισσότερα για σένα και θα σου πω.απειλητικό ακούγεται..όχι πολύ ενδιαφέρον κείμενο.θα περιμένω και τα υπόλοιπα.να σαι καλά πάντως.μου έφερες στη θύμηση πολλά.παύλος

Anonymous said...

όπως κατάλαβες δεν κοιμόμαστε νωρίς στα Εξάρχεια.χαιρετισμούς απ'όλη την παρέα..ο δ. είναι διονύσης, για να μη σου πουλάει μούρη με αρχικά και άλλα παραμύθια.
(τον έδωσα κανονικά).
α, και κάτι που θα σου αρέσει..
"αν σας ρωτήσει κάποιος σε ποιο πράγμα μπορεί να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις το χάος το οποίο κηρύσσετε.." περιμένω τη συνέχεια.
καλημέρα.κάποια στιγμή μπορεί και να τα πούμε από κοντά.ποτέ δεν ξέρεις.χαρήκαμε που σε διαβάσαμε.περιμένω τη συνέχεια.

Anonymous said...

Μ' ενθουσιάζει που αυτά που γράφαμε με σπρέι στους τοίχους τώρα τα βλέπω αναδιατυπωμένα και ανανεωμένα μ' ένα προσωπικό ύφος.
well done!
x

Anonymous said...

Γράφε πιο συχνά!Επιτέλους! Πολλά φιλιά από τα παιδιά.
me gusta mucho este texto. Hasta proxima chica! Es muy bueno, verdad. (viva cuba! te espero)
alfredo