Shiny, shiny, shiny boots of leather
Whiplash girlchild in the dark
Clubs and bells, your servant, dont forsake him
Strike, dear mistress, and cure his heart
Downy sins of streetlight fancies
Chase the costumes she shall wear
Ermine furs adorn the imperious
Severin, severin awaits you there
I am tired, I am wearyI could sleep for a thousand years
A thousand dreams that would awake me
Different colors made of tears
Kiss the boot of shiny, shiny leather
Shiny leather in the dark
Tongue of thongs, the belt that does await you
Strike, dear mistress, and cure his heart
Severin, severin, speak so slightly
Severin, down on your bended knee
Taste the whip, in love not given lightly
Taste the whip, now plead for me
I am tired, I am wearyI could sleep for a thousand years
A thousand dreams that would awake me
Different colors made of tears
Shiny, shiny, shiny boots of leather
Whiplash girlchild in the dark
Severin, your servant comes in bells, please dont forsake him
Strike, dear mistress, and cure his heart
18 comments:
Τόσο εσύ.....
punks not dead
Strike dear mistress and cure his heart!!
ti na po? e,nai,eisai esy!
george x.l
ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ
Υπέροχο τραγούδι,δεν το συζητώ.
Σκοτεινό, βίαιο, ανθρώπινο. Τόσο μακριά από τις εξιδανικευμένες μορφές του έρωτα με τα αστέρια και το φεγγάρι και τις αγκαλιές.
Ο έρωτας το ξέρουμε καλά πόσο πόνο και ταπείνωση έχει, στο βάθος του μυαλού μας, αυτό που πάνε να σκοτώσουν οι κάθε λογής ψυχαναλυτές, πόσες φαντασιώσεις και τρέλα και μαύρο κρύβουμε.
Πολύ ωραίο και βέβαια Lou Reed!
Dennis, ακριβώς αυτή είναι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού,
τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα,
ο πόνος που προκαλούμε, η ταπείνωση στην οποία εξαναγκάζουμε, το μαστίγιο και οι μαύρες γυαλιστερές μπότες που πατάνε στην καρδιά μέχρι να την ματώσουν, τόσο περίεργη τόσο μυστήρια τόσο όμορφη η ανθρώπινη φύση με όλες τις αδυναμίες της και τη σκοτεινή άβυσσο στην οποία βουτάει.
ασφαλώς και σου τιαιριάζει.
είναι τόσο σκληρό όσο εσύ.δεν περίμενα να το ανεβάσεις, αλλά αφού έχεις τόσους θαυμαστές που σε επικροτούν γιατί όχι?ε? να προσέχεις όμω ς γιατί πάντα μπορεί να βρεθεί κάποιος σκληρότερος τη φύσει από σενα.
τους χαιρετισμούς μου DEAR MISTRESS
Κολακευτικό το σχόλιο από την πρώτη ως την τελευταία του γραμμή.
Ξέρεις, όποιοςκαιανείσαι(μπορώ να σε αποκαλώ έτσι..) πολλοί κατά καιρούς προσπάθησαν να με πείσουν ότι η γυναικεία φύση είναι ευάλωτη, αδύναμη, ευγενική, στοργική και ότι μια γυναίκα θα έπρεπε πάντα να βρίσκεται τρυφερά κάτω από τη σκιά του πατέρα της, του συντρόφου της, του οποιοδήποτε άντρα για ν'ανταποκρίνεται στα κοινωνικά πρότυπα.
Στο πανεπιστήμιο, στην εγκληματολογία, μάς βάζουν εργασία για τη γυναικεία θυματοποίηση ή εγκληματικότητα. Ενδιαφέρον.. Όλοι ασχολήθηκαν με το βιασμό, την παιδοκτονία, την πορνεία, τη συναυτουργία σε έγκλημα. Οκ, αλλά η γυναίκα δεν είναι μόνο θύμα, ούτε βέβαια είναι επιρρεπής μόνο στα γενετήσια εγκλήματα ή αυτά του πάθους. Μια γυναίκα μπορεί να οργανώσει την εξολόθρευση κάποιου τόσο μεθοδικά, τόσο υπομονετικά, τόσο έξυπνα και αποφασιστικά. Η εργασία μου ήταν για τις γυναίκες των επαναστατικών οργανώσεων (η μόνη που πήρε 10 ως πρωτότυπη).
Αν γνώριζες τις γυναίκες της raf θα καταλάβαινες ότι εγώ το μόνο που κάνω είναι απλά να διεκδικώ αυτά που μέχρι κάποτε ήταν προνόμιο του άλλου φύλου, δηλαδή τα πάντα. Και όχι δεν διαβάζω cosmopolitan ή ... για να μάθω πως θα ικανοποιώ έναν άντρα ή πως θα φαίνομαι ομορφότερη μ'ένα λιπγκλος, είμαι σκύλα γιατί είμαι ευχαριστημένη με τον εαυτό μου, γιατί το προβάλλω και γιατί κάθε άντρας που με πλησιάζει θα πρεπει να ξέρει ότι μπορεί να μην του μαγειρέψω ποτέ μπορεί να μην τον κατακλύσω με γλυκόλογα και ανασφάλειες αλλά θα έχει την ευκαιρία να κάνει μια δεκάλεπτη έξυπνη συζήτηση (συνήθως 10 λεπτά δίνω για αρχή από το χρόνο μου) και αυτό για την τελματωμένη επικοινωνιακή εποχή μας είναι το καλύτερο αφροδισιακό. Το μαστίγιο αγαπητέ μου είναι αλληγορικό (συνήθως) και είναι περίεργο στ'αλήθεια γιατί το επιζητά τόσο πολύ η ανθρώπινη φύση. Ίσως αυτό που μας ανεβάζει την αδρεναλίνη πνευματικά ή σωματικά, η αίσθηση του φόβου να είναι το μυστικό.
Για ψάξτε το και τότε θα καταλάβετε γιατί δεν προχωρήσατε να γράψετε στο επόμενο ροζ μπλογκ αλλά μου κάνατε την αναμφισβήτητη τιμή να ασχοληθείτε με το δικό μου.
η τιμή όλη δική ,μου αλλά ξεχνας ότι στην φύση του άντρα είναι να κατακτά και προφανάως ένα pink blog δεν είναι σπουδαίο θηραμα η αλαζονία ειναι και αυτη αφροδισιακό.για σένα λέω
ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ!ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ?Ο ΚΥΝΗΓΟΣ?ΧΑΧΑΧΑ!ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ!ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ?ΠΟΤΕ ΦΕΥΓΕΙΣ?ΜΑΡΙΑ
Τί κάνεις κούκλα; Μάλλον Αύγουστο γιατί προς το παρόν τρέχω.
Ευχαριστώ και για το σχόλιο περί αλαζονίας. Ή σκύλα ή σκυλάκι. Φανατικά υποστηρικτής του πρώτου!
By the way διάβασε το βιβλίο
Why men love bitches!
Θα ενθουσιαστείς!
κάτι σαντο sex and city?μέχρι τώρα ξέρουμε οτι είσαι σκληρή,αλαζονική,σκύλα ελπίζω να μην ξεχνάω και καμι΄α άλλη αρετήσου............
Με τόσες λίγες αρετές και ασχολείσαι ακόμα με το μπλογκ.
Ή είσαι ολιγαρκής ή με υποτιμάς και αυτό στην τέχνη του πολέμου θα έλεγε ο Σουν Τσου ότι είναι μοιραίο λάθος. Πάντως καλοδεχούμενα και τα δύο. Τώρα πήγαινε και στα ροζ.
συγγνώμη? τί έχασα?
punks not dead
θατα πουμε πολύ σύντομα,αλλά δεν είναι ολα πόλεμος.στις αρετές βάλε και τη φωτογραφία σου, επισκιάζιε την αλαζονία σου-η οποια ειναι και λίγο χαριτωμενη
Καλά μιλάμε, δεν το πιστεύω! Έχεις διαβάσει το ένστικτο του θανάτου του Μεσρίν; Νόμιζα ότι το έχω διαβάσει μόνο εγώ με τον φίλο μου που μου το έδωσε...
Αγαπημένο και το "On the road" του Κέρουακ.
Σε μουσική μου τα θόλωσες λίγο. Ρε παιδί μου, άμα είσαι σκατά, τι θα βάλεις να ακούσεις; Κι όχι "τα ακούω όλα, ανάλογα με τη διάθεση..." κλπ κλπ. ΠΟΙΟΝ ΔΙΣΚΟ ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ;
Από ταινίες πάντως, μια χαρά. Τις έχω δει όλες και είναι πολύ καλές όντως. Καλά τα πάμε από σινεμά! Ειδικά η αιώνια λιακάδα...
Τέλωσπάντων, δεν μπήκα εδώ μέσα να κρίνω αυτά που παραθέτεις ως αγαπημένα, όσο κι αν τελικά το κάνω...
Είσαι σωστή...
Keep it up...
Sorry για την απρόσμενη επίσκεψη.
South of the river,
από το blog του Γιώργου (του F).
Ευπρόσδεκτη και η παρουσία σου και ο σχολιασμός. Ουσιαστικά γι'αυτό και για άλλους πολλούς λόγους εκθέτουμε απόψεις και προτιμήσεις. Για να συζητάμε. Το ένστικτο του θανάτου το είχα διαβάσει πολύ μικρή, όπως και τα περίσσοτερα βιβλία που διακινούσε ο ελεύθερος τύπος. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και σπάνιες εκδόσεις. Ασφαλώς εξίσου αγαπημένοι και οι μπήτνικς και οι καταραμένοι. Στο θέμα του σινεμά είναι πολλές οι ταινίες που έχω παραλείψει ν'αναφέρω αλλά τη γενική ιδέα την έχεις, έτσι?
Τώρα για τη μουσική που εξέφρασες την απορία. Ας μιλήσουμε όχι με δίσκους, αλλά με τραγούδια που είναι πιο ενδεικτικά (δεν μπορεί να σ'αρέσει πάντα όλος ο δίσκος)
Οι δικές μου μαύρες έχουν πολλές εκφάνσεις. Θλιμμένες, βίαιες, νοσταλγικές.
Συνήθως είναι ροκ.
Black - Pearl Jam
Αλλά μπορεί να είναι και όπερα
Casta Diva - Maria Callas
Μπορεί να είναι κλασική
Adagio for strings - Albinoni
Μπορεί να είναι flamenco
Naci en Alamo
Μπορεί να είναι punk
This could be anywhere - DK
όταν λέω ότι έχει να κάνει με τη διάθεση δεν εννοώ ότι δεν έχω συγκεκριμένα ακούσματα, αλλά ότι έχω ευρεία ακούσματα. Ευπρόσδεκτη επίσης λίστα από δίσκους, για να τα πούμε!
Φιλιά...!
Πολλά φιλιά!
Καλημέρες ρεεεεεεεεεεεεεε
re paidia, apo pio tragoudi einai afta ta lyrics?
Το καλύτερο ουσιώδεις πληροφορίες είναι αυτό, ότι έχετε προσπαθήσει να κάνει πολύ καλά πλησιάζει γι 'αυτό το σώμα των αστέγων και το χεράκι τους. Είμαι τόσο εμπνευσμένα για αυτό, αφού διαβάσει αυτό το χρήσιμο σας γράψει άρθρα και απόψεις σας, επίσης, που είναι τόσο ελκυστική για να κάνει κάτι για αυτούς
Post a Comment