(photo copyright deviantart.com)
-
Romance, who loves to nod and sing,
With drowsy head and folded wing,
Among the green leaves as they shake
Far down within some shadowy lake,
To me a painted paroquet
Hath been- a most familiar bird-
Taught me my alphabet to say-
To lisp my very earliest word
While in the wild wood I did lie,
A child- with a most knowing eye.
Of late, eternal Condor years
So shake the very Heaven on high
With tumult as they thunder by,
I have no time for idle cares
Through gazing on the unquiet sky.
And when an hour with calmer wings
Its down upon my spirit flings-
That little time with lyre and rhyme
To while away- forbidden things!
My heart would feel to be a crime
Unless it trembled with the strings.
7 comments:
yperoxo! kati san oneiro mesa se oneiro haa..
filia glykia mou
george x.l
Επιστρέψαμε με καλοκαιρινή διάθεση βλέπω! Όσο σκοτεινά και να είναι τα διηγήματα ή τα ποιήματά του πάντοτε έχουν αυτό που είπε ο g. χρησιμοποιώντας τίτλο άλλου ποίηματός του, είναι στο μεταίχμιο φαντασίας/εξωπραγματικού με το πραγματικό. Είναι σα να παραπαίει ανάμεσα σε δυο κόσμους, σα να θέλει να τους παντρέψει μέσα από ευφάνταστες και κωμικοτραγικές ιστορίες. Εμένα προσωπικά είναι από τους αγαπημένους μου γιατί κατάφερε ό,τι παλεύουν όλοι οι σύγχρονο μυθιστοριογράφοι και σεναριογράφοι τρόμου. Ν'απλώνει σε όλο το μήκος του κειμένου του μια αρρωστημένη ατμόσφαιρα, τόσο αρρωστημένη από την οποία νόμιζες ότι δεν μπορούσες να ξεφύγεις. Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξε η μούσα του πολλά stephen king και άλλων.
punks not dead .........yet
symphono kai epauxano...!
george x.l
πού είσαι μικρή?!
Καλησπέρα Agent!
Mας έχεις πολύ λείψει, εσύ και τα κείμενα που ανεβάζεις, εσύ και τα κείμενα που γράφεις.
καλησπέρες και πάλι!
Καλημέρα Δεσποινάκι..!
Ο f. βρήκε χρόνο και πήρε σβάρνα τα blogs. Οι φούρνοι της γειτονιάς μου πάντως στέκονται ακόμη.
Πολύ μ' αρέσει που αυτά που σηκώνεις φέρνουν το θέμα γύρω-γύρω και είναι στο χέρι μας να σκάψουμε βαθύτερα για τ' αληθινά κίνητρα ή αισθήματα του γράφοντος ή εκείνου που εκφράζεται μέσα από αυτά.
ένα ακόμα όμορφο ποίημα του Poe.Πολλοί λένε πως ήταν απλά ένας τρελός και ψυχάκιας, εγώ απλά λέω πως ήταν μεγάλος καλλιτέχνης
Post a Comment