Τούτες οι πλατείες
Τούτοι οι δρόμοι
σαν κάτι ν' άλλαξε
και όλα μένουν τα ίδια
με μάρμαρο που σκέπασε
τη λάμψη των ματιών σου
και μνείες για παλιούς καιρούς
και όμορφες αγάπες
τραγούδια που έσβησαν
απ' της σιωπής την ομίχλη
και φόβοι που κρεμάστηκαν
από τα γυμνά κλαριά σου
ένα παιδί που γέρασε
δεν ήθελε παιχνίδια
και μια γυναίκα που χόρευε
χωρίς να έχει πόδια
καράβια που ναυάγησαν
σε θάλασσες που δεν είδαν
τρελοί που δεν φοβήθηκαν
κι αγκάλιασαν ξυράφια
τόσες αλήθειες μαράθηκαν
στην άκρη των χειλιών μας
τόσα όνειρα αυτοκτόνησαν
κάτω απ' το προσκέφαλό μας
Τούτες οι πλατείες
Τούτοι οι δρόμοι
Πλατείες θανάτου, δρόμοι θανάτου
32 comments:
ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ
Καλημέρα όμορφη....
Τρελοί που δεν φοβήθηκαν και αγκάλιασαν ξυράφια....
Αυτό ακριβώς.
ela epitelous! pou xathikes?
a poly anoixiatiko! bravo!
entaxei! plaka kano!emena mou arese poly ayto me tis antitheseis. paidi/gerase/den thelei paixnidia
gynaika pou xoreuei/ den exei podia
alla poly gogou! na anebaseis ena me anoiksi, louloudia, asteria, feggaria, s'agapo m'agapas..
polla polla filia
kai kanonise na ta ksanapoume se kanena mina!
Καλημέρα dennis,gio!
Δεν ξέρω γιατί με τόσο όμορφες και ηλιόλουστες μέρες μού βγήκε λίγο από Γώγου, και εμένα δεν παύει να με εκπλήσσει ο εαυτός μου.. ευτυχώς... διαφορετικά θα ήταν πολύ βαρετά τα πράγματα..
θ'ανεβάσω ένα χαρούμενο ποιηματάκι.. αν και δεν μου πάει και πολύ.. gio
ego nomizo oti sou pane ta panta. me perixarakoneis ton eayto sou se sximata kai dogmata. Otan exeis talento mporeis na dokimazeis ta panta kai na eksakoloutheis na eisai GOHTEYTIKH.
FILIA
george x.l
Έλα ρε.. Θυμήθηκες ότι έχεις blog?
Μια χαρά ήταν το ποίημα. Άρε George με τα λουλούδια σου! Μπήκε η άνοιξη και το έχασες εντελώς.
Ανέβασέ του κάτι με αστεράκια να ησυχάσουμε (είναι ρομαντικό το παιδί, πώς το λέγανε εκείνο το καρτούν? εκείνο τον ασβό που ήταν συνέχεια μ'ένα μπουκέτο λουλούδια και σαλιάριζε? ΠΕΠΕ ΛΕΠΙΟΥ?)
Μόνο ο Διονύσης είναι σοβαρός.
Παραβλέπω το "όμορφη" που θυμίζει κόρτε του 1950.
punks not dead
ΧΑ..ΧΑ..ΧΑ..ΧΑ..ΧΑ..ΧΑ!!!!
Ε, δεν παίζεσαι Τάσο!
Καλησπέρα..!
Σου απαντώ εδώ γιατί στο μεταξύ θα σηκώσω καινούρια ανάρτηση. (συμπτωματικά χαρούμενη).
Πάρτο μόνο σαν μερική σύμπτωση, γιατί ο F σηκώνει σπάνια κάτι δικό του. Άσε που όπως είδα από τα σχόλια, είναι κάτι παλιότερό του.
Για να πούμε του στραβού το δίκιο, από τα λίγα δικά σου που έχω υπ' όψιν μου, είναι να κόβεις φλέβες.
Κι εγώ δεν πάω πίσω βέβαια...
Έρχονται όμως στιγμές που με μουντζώνω για τη μαυρίλα και πιάνω να γράψω κάτι πιο "ιλαρό".
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από δάκτυλα, κάτι χαρούμενο σπάνια θα μου βγει καλό.
Τι να κάνεις...
Ίσως σου έχει συμβεί και σένα, μερικές φορές ν' αποφύγεις να ψάξεις γιατί έχουν έτσι τα πράματα.
Δεν ξέρω...
Ίσως να είναι καλύτερα ορισμένα πράματα να μην ξεθάβονται ποτέ.
καλημέρα
καλώς ήρθες ντυμένη τα σκοτεινά σου
περίεργο που δε βρέχει σήμερα
κάτι τέτοια θέλουν οι ουρανοί ν' ανοίξουν
να γράφεις
να γράφεις
Δεν ξέρω αν είναι περίεργο, αλλά όταν είμαι ντυμένη τα σκοτεινά μου
μού αρέσω περισσότερο.
ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ
Lo! Death has reared himself a throne
Λοιπόν, ξανάπιασα στα χέρια μου μια συλλογή ποιημάτων του Πόε. Θυμάμαι παλιά τον θεωρούσα (όχι μόνο εγώ) αρκετά "μαύρο" και μυστηριώδη. Ξέρεις ποιό είναι το αληθινά περίεργο ; Ότι τα δικά σου μού φαίνονται τώρα πολύ πιο σκοτεινά. Το "Κόκκινο" για παράδειγμα ήταν ρέκβιεμ για έναν έρωτα, πραγματικά αδιανόητο να έχει κάποιος τόσες αντιφατικές πλευρές στο χαρακτήρα του. Κι αυτό θα στο εξηγήσω..
KALHMERA GLYKIA MOY! KAIRO EXOUME NA TA POUME. EGO, GIA NA EIMAI EILIKRINHS, ANATRIXIASA ME TO "KOKKINO". DEN KSERO AN TO ENIOSAN KAI OI ALLOI ALLA HTAN SA NA ME XTYPAGE H KATHE MAXAIRIA. SA NA EIXA MPEI SE AYTON TON KOSMO POU EIXES DHMIOYRGHSEI ME OLH THN APOPNIKTIKH ATMOSFAIRA KAI NA HMOYN H O FONIAS H TO THYMA. KI OSO TALENTOYXA KAI NA EISAI DEN MPOREIS NA GRAPSEIS ENA KEIMENO TETOIAS DYNAMIKHS AN DEN TO EXEIS.
NOMIZO OTI THA SYMFONISO KAI EGO ME TON DENNIS. EISAI ENA MOSAIKO APO POLLA DIAFORETIKA PRAGMATA KAI OLA SE VATHOS. DHLADH OLOI EXOUME KATI SKOTEINO MESA MAS ALLA ALLOI TO KRYBOUN, ALLOI TO XAIDEYOUN, ESY BOYTAS MESA TOY, ANAMOXLEYEIS TA SKOTADIA SOU KAI AYTO GIATI TO EXEIS APENOXOPOIHSEI KAI TO AGAPAS.
'THE AYTHORITY KILLED THE CAT'
1. Το "ΚΟΚΚΙΝΟ" ήταν ένα ποίημα αποκάλυψη για εμένα. Ο χρόνος που το έγραψα ήταν λιγότερο από δυο ώρες, δεν διόρθωσα τίποτα κατά τη συγγραφή του και δεν το ξαναδούλεψα ποτέ. Όταν το ολοκλήρωσα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν δικό μου δημιούργημα. Μου φαινόταν τόσο αρρωστημένο, τόσο βαρύ, τόσο ρεαλιστικό, τόσο μαύρο που αδυνατούσα να κατανοήσω πως μπορείς να μπεις τόσο βαθιά σε μια κατάσταση που δεν έχεις ζήσει.
Από την άλλη ο έρωτας για εμένα έχει πάντοτε μια σκοτεινή πλευρά, ένα μαύρο φεγγάρι.
2. Θα συμφωνήσω με τον Dennis και τον Alex. Πολλοί έχουν αντιφατικά στοιχεία στο χαρακτήρα τους που προσπαθούν να τα ισορροπήσουν, εγώ αντιθέτως από τη λογική της ζυγαριάς προτιμώ το εκκρεμές. Εμβαθύνω στο σκοτάδι και το φως μου εντείνοντας τη σύγκρουση και ακροβατώντας ανάμεσα στα δυο.
Ο μαύροςπάνθηρας από πού προέκυψε?
punks not dead
θέλω να πω έχει να κάνει με το πολιτικό κίνημα?
punks not dead
Α, όχι ιδιαίτερα. Οι μαύροι πάνθηρες με απασχόλησαν πολύ παλιά αλλά μέχρις αυτού του σημείου.
Το είχαμε συζητήσει στο παρελθόν με τον dennis και επανήλθε πριν από λίγο καιρό με αφορμή μια συζήτηση για πεταλούδες και πάνθηρες στο radiopoetry. Είναι τοτέμ. Ένα ζώο του οποίου τις ιδιότητες παρατηρείς και θαυμάζεις, έχοντας πάνω σου ένα σύμβολό του είναι σα να μεταβιβάζονται, να ιδιοποιείσαι κατά κάποιο τρόπο αυτές τις ιδιότητες, να παίρνεις τη δύναμή του. Δεν είναι τυχαία η αμφίεση και τα ονόματα που έφεραν οι Ινδιάνοι. Αυτό είναι και το τατουάζ μου.
e oraia, kai giati o black panther?
ok, einai dynatos, grigoros, alla pali den eimai sigouros an esy to epelexes i ayto.. Thelo na po oti kai pali kati skoteino exei.
An dialeges na kaneis tatoo i na exeis totem mia petalouda tha eixa lythei sto gelio.
george x.l
ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ
Θα σου πω εγώ. Πέρα από το ότι είναι δυνατός και γρήγορος ο πάνθηρας, πέρα από το ότι δεν εξημερώνεται και έχει αυτό το αδάμαστο που αρέσει στη Δ., δεν σκοτώνει όπως το λιοντάρι μόνο για να τραφεί ή να καθορίσει τα όριά του, την περιοχή που ελέγχει. Ο μαύρος πάνθηρας σκοτώνει για να σκοτώσει, απολαμβάνει τη θέα του αίματος. Θεωρείται ένα από τα πιο σκληρά ζώα στη μάχη και η αντίληψή του είναι εκπληκτική. Έχεις δίκιο gio ότι μερικά πράγματα δεν τα επιλέγουμε, αλλά μας επιλέγουν.
Ακριβώς αυτό είναι dennis. Νομίζω ότι με δυσκολία θα γινόμουν, ακόμα κι αν το επέλεγα, κάτι διαφορετικό.
Ακόμα και στον έρωτα, όσο ακραίο και αν ακούγεται, είναι εφαρμόσιμη η τέχνη του πολέμου.
ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΔΩ ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ Η ΗΤΤΗΘΕΙΣ, ΟΜΟΡΦΗ ΛΑΜΨΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΠΟΛΕΜΑΣ.
Ναι, νομίζω ότι ακόμα και αν μ'ενδιέφερε ερωτικά ένας άντρας, θα τον γυρόφερνα όπως ο πάνθηρας τη λεία του. Θα τον παρατηρούσα, θα τον μετρούσα σε δύναμη(πνευματική), θα τον προκαλούσα για να διερευνήσω τα όριά του.
Δεν θα μπορούσα να είμαι πεταλούδα.
Δεν μου αρέσει να με θαυμάζουν για την ευθραυστότητά μου αλλά για τη δύναμή μου
Μια πεταλούδα σε δύσκολες καταστάσεις ξεγλιστρά, εγώ θέλω να μάχομαι γιατί από αυτό αντλώ ικανοποίηση
Σε μια πολύχρωμη πεταλούδα επικεντρώνεις αναγκαστικά στα χρώματα που δημιουργούν την οπτική απόλαυση, σ'έναν πάνθηρα επικεντρώνεις στα μυστηριώδη και διψασμένα του μάτια (μού άρεσε πάντα να επικεντρώνουν στα μάτια μου, έτσι γλίτωνα από περιττές φλυαρίες, ό,τι θέλετε να σας πω είναι εκεί)
Δεν είναι κουραστικό να είσαι συνέχεια πάνθηρας στην ερωτική σου ζωή? Δεν χαλαρώνεις ποτέ?
punks not dead
MA GIA AYTO EINAI ANTIFATIKH. GIATI DEN EINAI MONO PANTHER ALLA KAI POLLA ALLA. TA AILOUROEIDH OYTOS H ALLOS EXOUN MIA IDIAITERH PROSOPIKOTHTA. MPOROUN NA EINAI POLY TRYFERA KAI MPOROUN NA EINAI POLY EPITHETIKA KAI ANEXARTHTA. PARE PARADEIGMA TIS GATES POU THEOROUNTAI TRYFERES. AN THN PEIRAXEIS OMOS H THN PERIORISEIS GINETAI POLY AGRIA.
'THE AYTHORITY KILLED THE CAT'
Δεν είμαι συνέχεια πάνθηρας.
Γενικώς οι άνθρωποι που διατείνονται ότι έχουν ένα καθορισμένο ερωτικό προφίλ (τύπου είμαι τρυφερός, βίαιος, ρομαντικός κ.ά) νομίζω ότι είναι κάπως μονοδιάστατοι. Στον έρωτα ο κάθε άνθρωπος σου προκαλεί μια διαφορετική έμπνευση. Σημασία έχει να μην πηγαίνεις στον έρωτα με τα δικά σου μόνο δεδομένα, αλλά με την οξεία αντίληψη και τη διάθεση να διαβείς και τα πιο κρυφά μονοπάτια του μυαλού του άλλου. Σα να παίζεις στη σκακιέρα του και να επιθυμείς ένα ρουά-ματ. Να διεισδύεις στις επιθυμίες του, στις φαντασιώσεις του, στις στιγμιαίες διαθέσεις του.
Άψογη! Συμφωνώ απόλυτα.
punks not dead
πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα.ξέχαασες να αναφέρεις τον ατσάλινο εγωισμό σου ομως και τις τάσεις φυγής
Κολακευτικό ότι διαβάζεις και συμμετέχεις. Η απρόσωπη επικοινωνία είναι πιο βολική, έτσι?
χαιρομαι που δεν το κατέβασες οι άλλες συμμετοχες μου είχαν αυτήτην τύχη. λοιπόν, τι κάνεις μικρή;
Όταν έχει τελειώσει η παρτίδα και έχεις χάσει το βασιλιά σου γιατί εξακολουθείς να παίζεις?
γιατι στα σαράντα κατι ξερεις ότιμια παρτιδα δεν ειναι ολο το παιχνίδι
ΗΡΘΑ!!!ΟΕΕΟΟΟΟ!
ΕΧΕΤΕ ΟΛΟΙ ΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΜΠΑΡΘΘΘΕΛΩΝΑ!
ΚΑΝΟΝΙΣΤΕ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ DR.FEELGOOD!
ΜΑΡΙΑ Η ΟΜΟΡΦΗ!!!!
(ΑΑΑ...ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ....)
ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ ΕΚΤΙΜΩ ΑΛΛΑ ΔΩΡΑ ΔΕΝ ΕΦΕΡΑ NEXT TIME!
Μαράκι μου!!Θα τα πούμε από Τετάρτη. Και ...ΣΥΝΑΥΛΙΑ LAST DRIVE! Καλώς ήρθες!
Σκεφτόμουν πολλή ώρα την απάντηση που αξίζεις, αλλά μετά θυμήθηκα πως έχω αποσύρει από καιρό τα πιόνια μου από τη σκακιέρα σου. Αυτή την παρτίδα θα την παίξεις απέναντι σε άδεια καρέκλα.
Post a Comment