Monday, February 12, 2007

ΠΟΙΗΣΗ


Πέρα από το κοραλένιο δάσος των πόθων
Πίσω από τα βουνά της μοναξιάς
Σ΄έναν ουρανό που απλώνει το σκοτεινό πέπλο
μιας αξημέρωτης νύχτας
-
Είναι εκεί
που τ' άστρα κεντάνε το φως τους
σ' έναν διάπλατο ορίζοντα
που η θάλασσα φέρνει κύμα με το κύμα
σκόρπιες μνήμες κι αλάτι από δάκρυα
Είναι εκεί
ένα φεγγάρι που ματώνει, κόκκινο
Είναι εκεί
μια γυναίκα που καρφώνει ένα μαχαίρι στο δέρμα
Είναι εκεί
μια γυναίκα που φτύνει λέξεις στο χαρτί από αίμα, κόκκινο
Βλέπω το αγρίμι στα μάτια της
τα ηλιοβασιλέματα που της πήραν τη φωνή
Είναι εκεί
το αγρίμι που κοιμάται μέσα της
το αγρίμι που ανασηκώνεται
διψώντας για λέξεις
Μεγάλα σαρκοφάγα αισθήματα
της κατατρώνε την ψυχή, τα σωθικά
ποιό είναι το όνομά της;
τι σημασία έχει..
ένα ποίημα έγραψε και χάθηκε
με τρεμάμενο χέρι
με ανοιγμένη φλέβα
γράμματα από αίμα, κόκκινα

29 comments:

Anonymous said...

KALIMERA! EPITELOUS! PERIMENA NA ANEBASEIS TO KAINOURIO KEIMENO. POLY SKOTEINO.. AYTH H EPIRROH APO TOUS KATARAMENOUS....
KSEKINE TO SEMINARIO NA YPOTHESO? POS PHGE? THA TOUS TRELANEIS... KANONIKA!
'THE AUTHORITY KILLED THE CAT'

Anonymous said...

Α, ξεκίνησε το σεμινάριο; Ποιούς ποιητές θα δουλέψετε; Πώς σου φάνηκε; Καλά, το ότι θα τους τρελάνεις είναι το μόνο σίγουρο. Οι λέξεις είναι πιο όμορφες στο σκοτάδι, κάτω από το γλυκό φως ενός ματωμένου φεγγαριού (τσσ, τί λέω ο ποιητής;). Σκοτεινό και γοητευτικό. Μπράβο κούκλα μου.
punks not dead

Agent of Chaos said...

Τί κάνεις Alex? Ναι, ο Rimbaud, o Baudelaire, o Verlain είναι πολύ μεγάλες επιρροές. Η πρώτη συνάντηση του σεμιναρίου ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Ο καθένας έχει το προσωπικό του ύφος και οι περισσότεροι δείχνουν να το αγαπάνε πολύ αυτό που κάνουν. Κι ότι γίνεται με πάθος και αγάπη έχει λιγοστές πιθανότητες ν'αποτύχει. Ο F μου φαίνεται όλο και πιο ενδιαφέρων σαν άνθρωπος και μολονότι μας χωρίζουν κάποια χρόνια, μου φαίνεται πραγματικά περίεργο ότι οι μουσικές του, τα αναγνώσματά του, τα σχόλιά του μου φαίνονται τόσο οικεία. Οι ποιητές Τάσο μου που θα δουλέψουμε -όσο προλάβουμε- είναι πάρα πολλοί. Από τους καταραμένους και τον Μπουκόφσκι μέχρι τον Ελύτη, τον Λειβαδίτη, τον Έλιοτ και τον Πάουντ. Αυτό βέβαια που με προβληματίζει είναι τα cantos του τελευταίου. Θρήνος για την πτώση του ολοκληρωτικού καθεστώτος; Νομίζω ότι θέλει πολύ σκέψη και δουλειά η τοποθέτηση του Πάουντ όσον αφορά το φασιστικό καθεστώς και το πόσο επηρρέασε αυτή το καλλιτεχνικό του έργο, όπως επίσης οι πνευματικές του σχέσεις με τον Έλιοτ και η συμβολή του -διορθώσεις ουσιαστικά- στην Έρημη Χώρα του τελευταίου. Θα τα δούμε. Εννοείται ότι είσαι ποιητής.. Φιλιά σε όλους

Sigmataf said...

Γιατί ανοιγμένη φλέβα;

nahames nakanamoko said...

τι χρώμα,τι σύμπτωση!

Sang Real

γυναίκες ποιήτριες

ούτε ο πιο τραγικός από εμάς δε σας φτάνει

Anonymous said...

ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ
Τί κάνεις γλυκιά μου? Συνεχίζεις να υφαίνεις με τις λέξεις το δικό σου κόσμο? Κόκκινο αίμα, κόκκινη καρδιά, κόκκινο τριαντάφυλλο, κόκκινο κρασί, το χρώμα των τρελων, ίσως. Όμορφο ποίημα, όπως εσύ. Χαίρομαι για τη συγγραφή σου, όποια κι αν είναι η έμπνευσή σου...

Anonymous said...

Υπέροχο, θα συμφωνήσω. Έχεις ανοίξει έναν περίεργο κύκλο με το κόκκινο, είμαι περίεργος να δω τη συνέχεια και το κλείσιμο του κύκλου. Υπάρχει όμως ή υπονοείται αρκετές φορές στα κείμενά σου η βία. Κάνω λάθος; Νίκος

Agent of Chaos said...

Αυτό το κόκκινο Dennis, αίμα για να γεννηθούμε, αίμα για να επιβιώσουμε, αίμα για να ερωτευτούμε, αίμα για να πεθάνουμε..
Το κόκκινο είναι συνυφασμένο με την ίδια μας τη ζωή.
Όσο για τον Νίκο καταβάλλω φιλότιμη προσπάθεια να μην παρασυρθώ με τις σκέψεις του Σορέλ πάνω στη βία και άλλων γνωστών πολύ γνωστών θεωρητικών. Ο Μπλέηκ είχε κάνει αναφορά στους στίχους των ποιημάτων του, μελάνι του να είναι το αίμα. Κι εγώ είμαι περίεργη να δω πως θα κλείσει ο κύκλος. Θα δούμε Νίκο.. Η ζωή χαρίζεται στους τρελούς και τους ονειροπόλους.. Θα δούμε..

Agent of Chaos said...

Στον sigmataf έχω απαντήσει στο blog του. Ήταν αρκετά τρομακτική μάλλον η ανοιγμένη φλέβα. Τέλος πάντων αλληγορία είναι, πρώτα πονάς και ματώνεις και μετά γράφεις ποίηση (τι όμορφο μωρό!!). Στον nahames kanamoko επίσης απάντησα στο blog του, στην playlist του οποίου προσέθεσε το golden brown των stranglers, το μουσικό θέμα του 2046, ένα αγαπημένο κομμάτι από Ωχρά Σπειροχαίτη. Τί να πω? Εκπληκτικός στα μουσικά του ακούσματα και στα comments του.

Anonymous said...

ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΦΕΥΓΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ! ΦΙΛΙΑ! ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΦΙΛΕΝΑΔΑ, ΕΧΕΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ, ΕΧΕΙΣ ΠΑΘΟΣ, ΕΧΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝ ΤΑ ΚΕΡΔΙΖΑΝ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΖΩΕΣ. ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΛΟΥΣ!
ΗΑSTA PROXIMA CHICA!
MAΡΙΑ

Anonymous said...

OXI GIA GRAPSE GIA GEORGE SOREL...
SKEPSEIS PANO STH BIA.. LOIPON, GIATI H BIA NA MHN EINAI ENA EIDOS POIHSHS? KAI H ANAFORA STON BLAKE: APO EDO KAI PERA THA GRAFO TOYS STIXOYS MOY ME AIMA.. E?
'THE AYTHORITY KILLED THE CAT'

Anonymous said...

Ό,τι βαθιά αγαπάς είναι αδιάλειπτο
Τα υπόλοιπα σκουριά
Ό,τι βαθιά αγαπάς θα σου το αρπάξουν
Ό,τι βαθιά αγαπάς είναι
η αληθινή σου κληρονομιά
(Έζρα Πάουντ)
punks not dead

Agent of Chaos said...

Γειά σου Τασάν ποιητή μου.. Παρεπιπτόντως πάλι κέρδισες τις εντυπώσεις, κάτι ο Πάουντ, κάτι η κλασική μουσική, μέχρι και ο F. απόρησε με την περίπτωσή σου. Τί να πω τώρα? Σε πληροφορώ Άλεξ ότι δεν έχω κανένα μα κανένα πρόβλημα ν'ανεβάσω Σορέλ (έχω και πιο επικίνδυνα ονόματα στο μυαλό μου). Αλλά, όπως προείπα, καταβάλλω φιλότιμες προσπάθειες να μην εμπλέξω το blog με τόσο αδιέξοδες συζητήσεις. Είναι τόσο λεπτά ζητήματα που δεν έχει νόημα να πείσω κανέναν, η προσωπική μου θέση πάνω στη βία είναι γνωστή σε αυτούς που με ξέρουν, για τους υπόλοιπους δεν χαρίζω πληροφορίες για τον εαυτό μου σε τέτοιο βαθμό.. Ας υποθέσουν, ας παρερμηνεύσουν, ας προσπαθήσουν να καταλάβουν..

Anonymous said...

συμφωνώ μαζί σου. καλά κάνεις και δεν λες πολλά. στην τελική όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. μάθανε όλοι στην έτοιμη τροφή. ας προσπαθήσουμε να διακρίνουμε και λίγο τί κρύβεται πίσω άπό τις λέξεις. διαφορετικά αν δεν θέλετε να κουράζεστε, ας ανεβάσεις έναν λυσσάγιεφ να τελειώνουμε. όχι μια χαρά τα είπες. γειασου τασάν μου που η χάρη σου έφτασε μέχρι το σεμινάριο! Άντε.. και καλη τύχη μάγκες!
ck/ μικρό μου πόνυ

Anonymous said...

tora eilikrina akous concerta gia flaouto kai pianistika tou albeniz?
plaka kaneis. telospanton kai ego tha symfoniso me ta remalia pio pano (eksaireitai to maraki) gia na po oti mou aresei oxi mono to keimeno sou alla to diko sou ksexoristo prosopiko styl. Oso gia to skoteino, mono oi epipedes prosopikotites den exoun skia, oi polydiastates prosopikotites, me ogo, e, ekei milame gia fotoskiasi. Arxi tis zografikis.
filia.
george x.l

Anonymous said...

Χα, σώπα ρε Νταλί. Μου έμαθες και τις αρχές της ζωγραφικής.. Ναι, κι εμένα μου αρέσει ο δάσκαλος. Πολύ προχωρημένος και ακομπλάριστος. Και με πολύ ενδιαφέρουσα σκέψη. Άντε, θα τα πούμε αύριο. Φιλιά και όνειρα γλυκά και απονήρευτα (για τον Διονύση το λέω, ΞΕΡΕΙ ΑΥΤΟΣ..)
Να σου πω, το άρθρο του Γ.Νενέ στην athens voice ήταν σουρεάλ.. Άσε που αν συνεχίσει να γράφει για σένα σε βλέπω σε λίγο να υπογράφεις αυτόγραφα!
punks not dead

Sigmataf said...

κάποια πράγματα είναι όντως τρομακτικά, είτε γιατί μας θυμίζουν το παρελθόν, είτε απλά μας φοβίζουν.

η ανοιγμένη φλέβα έχει κάτι και απο τα δύο.

Σου άρεσε η φώτο μου όπως κατάλαβα.
Να είσαι καλά.

Anonymous said...

Πέρα από το λογοτεχνικό ή φιλοσοφικό ενδιαφέρον που κρύβουν τόσο τα προσωπικά σου κείμενα όσο και η επιλογή των υπολοίπων, ιδιαίτερα ελκυστική είναι και η ψυχοσύνθεσή σου. Κατά καιρούς ανεβάζεις κάτι πολύ σκοτεινό, όχι ότι δεν το έχεις, αλλά μου φαίνεται ότι έχεις περισσότερο το κοινωνικό προφίλ ενός άντρα που θέλει να προκαλεί (και το καταφέρνει, δε λέω) δέος παρά τη δελεαστική συμπεριφορά μιας γυναίκας με την ανασφάλεια και το νάζι. Και θα συμφωνήσω μαζί σου ότι πράγματι το κόκκινο ψυχαναλυτικά σημαίνει όλα αυτά. Δυστυχώς ή ευτυχώς το σπούδασα το θέμα. Και όσο για τις γνώσεις σου, είναι λίγο εντυπωσιακές σε σχέση με τη φωτογραφία σου. Όχι ότι μια νεαρή και (αν μου επιτρέπεις) αρκετά εμφανίσιμη κοπέλα δεν μπορεί να καλλιεργεί το πνεύμα της. Αλλά εσύ νομίζω έχεις αφιερωθεί ολοκληρωτικά σε αυτό και έχεις ανεβεί σε ένα πολύ διαφορετικό επίπεδο. Με τις προσωπικές σου σχέσεις, θα ήταν αδιάκριτο, να ρωτήσω τι γίνεται... Αφοσιώνεσαι το ίδιο; Ελπίζω να μη σε τρομάζει η ψυχανάλυση, άλλωστε εσύ τη χρησιμοποιείς συχνά στα κείμενά σου. Ελπίζω να μπεις στον κόπο να μου απαντήσεις και να μου λύσεις απορίες. Χαιρετώ.

Agent of Chaos said...

Δεν αμφέβαλα ότι το έχεις σπουδάσει το θέμα. Τώρα κανονικά θα έπρεπε ν'ανοιχτώ μετά τις κομψές και άκρως δελεαστικές φιλοφρονήσεις σου τόσο για τα κείμενά μου όσο και για το οργωμένο πνευματικό χωράφι μου. Και θα έπρεπε να τις ανταποδώσω δίνοντας σου κάποιες πληροφορίες για μένα που θα σε βοηθούσαν να επιβεβαιώσεις τις ψυχαναλυτικές θεωρίες που σπούδασες στα έδρανα ενός αστικού πανεπιστημίου (πάντειο να υποθέσω..) Και σου φαίνεται περίεργο που δεν κάνω μπαντιέρα μου την ανασφάλεια και τις εμετικές εκκρίσεις γυναικείας ματαιοδοξίας. Τώρα βέβαια ο μισογύνης φρόυντ θα είχε μια έτοιμη απάντηση για γυναίκες σαν εμένα. Κάτι που φθονούμε ένα πολύ συγκεκριμένο σημείο από τους άντρες, κάτι μια μη ομαλή ψυχοσωματική εξέλιξη σύμφωνα με τα στάδια που ορίζει.. Όλα αυτά που σπούδασες σου δίνουν μια βεβαιότητα ότι μπορείς να μάθεις τον άλλον, όλα αυτά που έγινα μου δίνουν τη βεβαιότητα ότι μπορώ να γκρεμίσω τις βεβαιότητες όλων όσων νομίζουν ότι με τα εγχειρίδια της ψυχανάλυσης θα μάθουν εμένα. Όσο για προσωπικές πληροφορίες, θα έπρεπε να γίνεις λίγο πιο δελεαστικός. Τί προσφέρεις εσύ; Όπως βλέπεις, διαπραγματεύομαι σκληρά. Δεν έχει φτάσει η στιγμή να ξεπουλήσω. Καλό απόγευμα και σε σένα..

Anonymous said...

Αγρίεψε ο πάνθηρας! ΧΑ! Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Ο κύριος.. ψυχολόγος? Μάλιστα. Δεν θα πω τίποτα ακόμα.. Άλλα δεν είναι τόσο εύκολο να την ξαπλώσεις στον καναπέ της ψυχανάλυσης..
punks not dead

Anonymous said...

Τώρα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον το όλο θέμα.... Δεν ήθελα να σε προκαλέσω, αν και μερικές φορές είναι μια καλή μαιευτική μέθοδος.

herinna/ said...

"Α, ξεκίνησε το σεμινάριο; Ποιούς ποιητές θα δουλέψετε; Πώς σου φάνηκε; Καλά, το ότι θα τους τρελάνεις είναι το μόνο σίγουρο".

Το πνεύμα είναι εμφανές και κραυγάζει την υπαρξή του. Το νεαρόν της ηλικίας κάνει τα πράγματα επικίνδυνα ενδιαφέροντα. Ευτυχώς βρίσκεται ανάμεσα σε όλες τις ηλικίες μιλώντας πάντα για το σεμινάριο, έτσι που μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στους συμμαθητές της, όπως μια γάτα ακροβατεί επάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Διότι το πλασματάκι αυτό είναι γάτα. Και οι άλλοι γύρω της, πέρα από το ότι δεν είναι ανυποψίαστοι σε σχέση με αυτό, έχουν επίσης τον τρόπο τους να τρελαίνουν τους άλλους. Με λίγα λόγια πάρε τον ένα και χτύπα τον άλλο (με την καλή έννοια). Ξέρεις τι σκεπτόμουν ρε agent? Τα κείμενα που ακούστηκαν εκεί μέσα, με κυνηγούσαν όλη τη βδομάδα και δεν τα είχα. Με μια έστω και δυο αναγνώσεις δεν πας να ξεμπλέξεις από αυτά. θα πρότεινα να τα μοιραζόμαστε και να τα παίρνουμε μαζί μας με την άδεια του δημιουργού για να τους αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο. Πολύ θα ήθελα να ξανακούσω το δικό σου, του Γιώργου, της Αδαμαντίας πχ. Τον Αντώνη καλά τον έχω εύκαιρο. Ωραίο ποστ, ωραίο κείμενο. Και πστ! Πρόσεχε, τους άντρες εντυπωσιάζει η σκέψη μέχρι δεν αισθάνονται κολλημένοι στον τοίχο. Μόλις αυτό συμβεί και στην περιπτωσή σου θα συμβεί συχνά, την κάνουν με ελαφριά πηδηματάκια. Όχι όλοι. Καμιά φορά σταυρώνεις και κανέναν μαζώχα χαχα.
φιλάκια.

herinna/ said...

φτου! Κι έλεγα τι μου θυμίζει....γαμώτο

herinna/ said...

Απορώ γιατί μου διέφυγε να το κάνω νωρίτερα. Σέρνεις το χορό των λινκ από σήμερα στο herinna

Agent of Chaos said...

Να είσαι καλά Ελένη μου. Συμφωνώ με αυτό που λες για τα κείμενα. Ναι, τη γάτα την έχω (και τον πάνθηρα..) Όσον αφορά τη συζήτηση για τους άντρες, μεγάλη ιστορία. Θεωρώ τον εαυτό μου λύκο της στέπας. Δεν έχουν να μου προσφέρουν τίποτα οι τύποι του να περνάμε καλά.. Σε όλα τα χρόνια της ζωής μου δεν πάλευα για να κολλάω τους άλλους στον τοίχο, αλλά για να βρίσκομαι εγώ με το κεφάλι ψηλά. Αν βρεθεί κάποιος που να συμμερίζεται τη δική μου ανάταση τότε θα έχουμε κάτι να πούμε. Φιλιά.

Anonymous said...

τί γεύση σου μένει στο στόμα από το αίμα..; ποτέ δεν αποσύρεται ένας πάνθηρας από το αιμοδιψές κυνήγι; Δ.

F said...

Το κείμενο είναι εξαιρετικό! Το είπαμε και την Κυριακή. Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε κάτι περισσότερο για τα κείμενα. Να τα ανεβάζουμε μια φορά την εβδομάδα στο μπλογκ;

Στο τέλος τι θα γράφεις;

Καλή δύναμη!

Anonymous said...

Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,...
Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου), κοσμογονία, θεογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια....

Anonymous said...

www.arelis.gr
περιεχει την ποιητικη συνθεση εκθεση ορθοδρομης αναδρομιας και το ποιημα νεα υορκη ολυμπια