Wednesday, February 7, 2007

ΟΙ ΚΟΥΦΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (Τ. S. ELIOT)


Είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι
Είμαστε οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
Σκύβοντας μαζί
Κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο.
Αλίμονο!
Οι στεγνές φωνές μας
Όταν ψιθυρίζουμε μαζί
Είναι ήσυχες και ανόητες
Σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
Ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
Στο ξερό μας κελάρι
Σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα
Παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση
Αυτοί που πέρασαν
Με ολόισια μάτια, στου θανάτου τ'άλλο βασίλειο
Μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται- όχι ως χαμένες
Βίαιες ψυχές , μα μοναχά
Ως κούφιους ανθρώπους
Τους βαλσαμωμένους ανθρώπους
Μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
Στου θανάτου τ' ονειρικό βασίλειο
Αυτά δεν εμφανίζονται :
Εκεί, τα μάτια είναι
Ηλιόφως σε μια σπασμένη κολόνα
Εκεί, είν' ένα δέντρο χορεύοντας
Και φωνές είναι
Στου ανέμου το τραγούδισμα
Πιο μακρινές και πιο τελεστικές
Από ένα μαραμένο αστέρι.
Ας είμαι όχι πιο κοντά
Στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
Ας φορέσω επίσης
Τόσο φρόνιμες μεταμφιέσεις
Αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
Σ' έναν αγρό
Φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
Όχι πιο κοντά
Όχι αυτή την τελική συνάντηση
Στου λυκόφωτος το βασίλειο
Αυτή είναι η νεκρή χώρα
Αυτή είναι του κάκτου η χώρα
Εδώ τα πέτρινα είδωλα
Σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
Την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
Κάτω από το σπίθισμα σβησμένου άστρου.
Αυτό είναι σαν αυτό
Στου θανάτου το άλλο βασίλειο
Ξυπνώντας μόνοι
Στην ώρα που είμαστε
Τρέμοντας με τρυφερότητα
Χείλη που θα φιλούσαν
Κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες
Τα μάτια δεν είναι εδώ
Δεν είναι μάτια εδώ
Στην κοιλάδα των άστρων πεθαίνουν
Στην κούφια κοιλάδα
Το σπασμένο σαγόνι των χαμένων βασιλείων μας
Σ' αυτό τον έσχατο απ' τους τόπους συναντήσεων
Ψηλαφούμε μαζί
Κι αποφεύγουμε ομιλία
Μαζεμένοι στην όχθη του πρησμένου ποταμού
Αόμματοι, αν δεν
Τα μάτια μας ξαναφανούν
Όπως το αέναο άστρο
Του πολύφυλλου ρόδου
Στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
Η ελπίδα μόνο
Των κενών ανθρώπων.
Εδώ πάμε γύρω απ' την φραγκοσυκιά
Φραγκοσυκιά, φραγκοσυκιά
Εδώ πάμε γύρω απ' την φραγκοσυκιά
Στις πέντε το πρωί
Μεταξύ ιδέας και πραγματικότητας
Μεταξύ κίνησης και δράσης
Πέφτει η Σκιά
Διότι δικό σου είναι το Βασίλειο
Μεταξύ αντίληψης και δημιουργίας
Μεταξύ κίνησης και απάντησης
Πέφτει η Σκιά
Η ζωή σου είναι πολύ μακριά
Μεταξύ πόθου και σπασμού
Μεταξύ δύναμης και ύπαρξης
Μεταξύ ουσίας και πτώσης
Πέφτει η Σκιά
Διότι δικό σου είναι το Βασίλειο
Διότι δική σου είναι
η ζωή
είναι
διότι δική σου είναι η
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
Όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό

12 comments:

Anonymous said...

Ο Έλιοτ είναι ένας από τους ποιητές που λατρεύω. Από την Έρημη Χώρα και την Τετάρτη των τεφρών μέχρι τους Κούφιους Ανθρώπους. Οι στίχοι του ποιήματος τόσο αιχμηροί, τόσο δυνατοί. Υπέροχο. Νίκος

Anonymous said...

ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΝΩΣΤΩΝ
στάσου στο υψηλότατο πλατό της σκάλας
γείρε στου κήπου την υδρία
ύφαινε, ύφαινε το ηλιόφως στα μαλλιά σου
σφίξε τα άνθη σου σε μια περίλυπη έκπληξη
ρίξε τα στο έδαφος και γύρνα
με μια διαφεύγουσα πικρία στο βλέμμα
μα ύφαινε, ύφαινε το ηλιόφως στα μαλλιά σου

Anonymous said...

Χρόνος παρών και χρόνος παρελθών
Ίσως και οι δυο παρόντες είναι σε χρονο μέλλοντα
Κι ό μέλλων χρόνος έγκλειστος σε χρόνο παρελθόντα
Εάν ο χρόνος όλος είν' αιωνίως παρών
Όλος ο χρόνος είναι αλύτρωτος
Ο,τι μπορούσε να ήταν είναι αφαίρεση
Μένοντας μια διαρκής δυνατότητα
Μονάχα σ'έναν κόσμο εικασιών..
από burnt norton, eliot
Kαλημέρα!
punks not dead

Anonymous said...

KALIMERA GLYKIA MOU. BLEPO ME PROLABANE. E, O ELIOT EINAI MEGALH ADYNAMIA MAS. EXEI ENA MONADIKO STYL. ELPIZO STO SEMINARIO NA ASXOLHTHEITE IDIAITERA ME TH GRAFH TOU. TO KSERO OTI EXASA POU DEN HRTHA, ALLA HMOUN POLY KOURASMENOS. PANTOS THA EPANORTHOSO. THA BROUME TROPO, E? FILIA POLLA..

Anonymous said...

OSO GIA TOUS STIXOUS POU ANEBASES, E TI NA PO, MONO ESY THA EGRAFES ME ACCENTS! XA! H KARMEN EINAI POLY AGAPHMENH OPERA, MOLONOTI XILIOAKOUSMENO TO L'AMOUR EST UN OISEAU REBEL. KI EGO THA SYMFONHSO STHN TOLMHRH ENALLAGH TON MOUSIKON SOU, ALLA AYTH EISAI ESY.
'THE AUTHORITY KILLED THE CAT'

Anonymous said...

kalos o eliot. kai poly kali kai i melopoihsh apo oxra speiroxaiti(to exoume akousei oloi). Pote tha anebaseis kai ton diko mou agapimeno? Ante kalimera!
george x.l

Sigmataf said...

Αφοπληστικά αληθινό, όχι μόνο το διάβασα, αλλά ένιωσα να μου το λένε στο αυτί.

Anonymous said...

Very good one. We're definitely glad about the good information

Anonymous said...

Thanks. Wonderful write-up. Was looking for time. Longing for a lot more blogs and forums of your stuff in the future.

Anonymous said...

For me it's an extremely appealing content. I'd want to read a bit more relating to this subject.

Anonymous said...

Many thanks for discussing. Very easy to use and easy to comprehend. Done well!

Anonymous said...

Good piece of writing I must say. Well developed and very useful, thanks!